Niepubliczny Ośrodek Doskonalenia Zawodowego Nauczycieli Zyta Czechowska specjalni.pl

Ocena zachowania ucznia z orzeczeniem – co mówi prawo i jak oceniać sprawiedliwie?
🧡 Pamiętajmy: żadne dziecko nie chce być „niegrzeczne”, kłopotliwe czy karane.
Dzieci chcą być akceptowane, zauważone, zrozumiane.
Chcą czuć się bezpieczne i mieć relacje.
Nie każde dziecko potrafi to wszystko wyrazić właściwie.
Nie każde umie regulować emocje, prosić o pomoc, działać zgodnie z zasadami.
Ale każde dziecko – nawet to najtrudniejsze – potrzebuje dorosłego, który najpierw zapyta: „Co się stało?”, a nie: „Coś ty znowu zrobił?”
Bo za trudnym zachowaniem zawsze stoi jakaś potrzeba.
Zamiast karać – spróbujmy zrozumieć.
W pracy wychowawczej i dydaktycznej nauczyciela często pojawia się trudne pytanie: jak ocenić zachowanie ucznia, u którego występują zaburzenia rozwojowe, trudności emocjonalne lub inne dysfunkcje? Z pomocą przychodzi prawo oświatowe, które w sposób wyraźny wskazuje na konieczność indywidualizacji oceny w takich przypadkach.
Co mówi rozporządzenie?
„Przy ustalaniu oceny klasyfikacyjnej zachowania ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia lub inne dysfunkcje rozwojowe, należy uwzględnić wpływ tych zaburzeń lub dysfunkcji na jego zachowanie, na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej.”
Ten zapis zobowiązuje nauczycieli do empatycznego, wnikliwego i zindywidualizowanego podejścia przy ocenianiu zachowania uczniów z diagnozami. Oznacza to, że nie każde zachowanie, które odbiega od norm klasowych, może być ocenione jednoznacznie negatywnie, jeśli wynika ono z potwierdzonych trudności rozwojowych lub zdrowotnych.
Co to oznacza w praktyce?
Niektóre zachowania uczniów, które mogą być odbierane jako przejaw braku kultury, lenistwa, nieposłuszeństwa czy braku wychowania, w rzeczywistości są symptomami zaburzeń neurorozwojowych, nadwrażliwości emocjonalnej, zaburzeń integracji sensorycznej czy deficytów uwagi.
Przykłady uczniów i sytuacji:
- Uczeń w spektrum autyzmu, który często przerywa nauczycielowi, mówi bez kolejki lub nie patrzy w oczy – to nie brak szacunku, a trudność w regulacji emocji i komunikacji społecznej.
- Uczeń z ADHD, który nie potrafi usiedzieć w miejscu, wychodzi z klasy lub mówi głośno – to nie prowokacja, lecz objaw nadruchliwości i impulsywności, której nie kontroluje w pełni.
- Uczeń z zaburzeniami lękowymi, który nie odzywa się na lekcjach, nie uczestniczy w dyskusjach klasowych lub unika odpowiedzialności – to nie bunt, a przejaw silnego napięcia i lęku przed oceną.
Czego nie oceniamy u uczniów z orzeczeniami kiedy ustalamy ocenę zachowania?

Impulsywnych reakcji wynikających z diagnozy, takich jak krzyk, płacz, gwałtowne ruchy, nagłe wyjścia z klasy – jeśli są objawem trudności emocjonalnych, sensorycznych czy neurorozwojowych, a nie przejawem złej woli.
Braku uczestnictwa w działaniach grupowych, gdy uczeń zmaga się z fobią społeczną, mutyzmem wybiórczym lub innymi zaburzeniami lękowymi – nie każdy wycofany uczeń jest „niewychowany”, często to efekt cierpienia, a nie niechęci.
Sposobu komunikowania się, jeśli uczeń posługuje się komunikacją alternatywną (AAC), ma afazję, trudności artykulacyjne lub opóźniony rozwój mowy – nie oceniamy tego jako „braku kultury” czy „ignorowania nauczyciela”.
Trudności w rozumieniu zasad społecznych, u uczniów z niepełnosprawnością intelektualną, którzy mogą potrzebować wielokrotnego przypominania reguł, nie rozumieją niuansów społecznych (np. żartów, ironii, zasad kolejności) i reagują nieadekwatnie do sytuacji. To nie przejaw buntu, ale ograniczeń poznawczych.
Trudności z wyrażaniem emocji i uczuć, gdy uczeń reaguje płaczem, zamknięciem się w sobie lub agresją w sytuacjach napięcia – zwłaszcza w przypadku uczniów z niedostosowaniem społecznym, dla których przemoc czy wulgaryzmy są często językiem nabytym w środowisku, nie wybranym z premedytacją.
Braku dostosowania się do zasad szkolnych, kiedy wynika to z:
- deficytów funkcji wykonawczych (np. nie umie zorganizować pracy, ciągle zapomina zeszyt),
- niskiego poziomu samokontroli (np. przerywa, wtrąca się, wstaje bez pytania),
- braku zrozumienia konsekwencji (np. nie łączy przyczyny ze skutkiem),
- lub problemów rodzinnych, które wpływają na jego funkcjonowanie w szkole.
Jak sprawiedliwie i wspierająco ocenić zachowanie?
- Zapoznaj się z dokumentacją ucznia – orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub opinia poradni daje konkretne informacje, które powinny być punktem wyjścia do oceny.
- Skonsultuj się ze specjalistami – pedagogiem specjalnym, psychologiem lub wychowawcą, by lepiej zrozumieć zachowanie ucznia i jego tło.
- Obserwuj postęp i wysiłek, nie tylko efekt – czy uczeń stara się przestrzegać zasad? Czy widać poprawę na miarę jego możliwości?
- Nie porównuj ucznia do innych – porównuj go tylko do jego wcześniejszych zachowań. Dla jednego ucznia sukcesem będzie przestrzeganie ciszy na lekcji przez 10 minut, dla innego – przeproszenie kolegi.
- Zapisz w statucie szkoły, że ocena zachowania ucznia z orzeczeniem uwzględnia jego sytuację psychofizyczną – to zgodne z prawem i zabezpiecza przed niesprawiedliwą oceną.
- Rozmawiaj z rodzicami – wspólne ustalenie celów wychowawczych pozwala na spójne działania i większe zrozumienie.
- Poznaj przyczyny i następstwa zachowań trudnych u uczniów. Przeczytasz o nich tutaj
.jpg)
Dobra praktyka – ocena opisowa
W przypadku uczniów ze SPE warto stosować ocenę opisową zachowania na podstawie której wspólnie ustalimy ocenę wyrażoną za pomocą skali np.:
„Uczeń wykazuje trudności w regulacji emocji, jednak stara się przestrzegać ustalonych zasad. Współpracuje z nauczycielami i reaguje na podpowiedzi. Potrzebuje wsparcia w relacjach rówieśniczych, ale w bezpiecznym otoczeniu podejmuje próby współpracy.”
Ocena zachowania ucznia z zaburzeniami to nie miejsce na karanie, lecz na wspieranie. To przestrzeń do zauważenia postępów, docenienia wysiłku i budowania motywacji. Nie chodzi o obniżanie wymagań, lecz dostosowanie ich do realnych możliwości ucznia.
Bo sprawiedliwość w edukacji nie oznacza tego samego dla wszystkich – oznacza to, co jest potrzebne każdemu z osobna.
Zapraszamy na kolejny webinar z cyklu „Edukacja z praktyki”!
Tym razem pochylimy się nad tematem oceniania w edukacji wczesnoszkolnej – ale nie przez pryzmat tabelek i cyferek, tylko prawdziwego wsparcia, uważności i rozwoju ucznia.
Ekspertki z ogromnym doświadczeniem edukacyjnym – Jolanta Okuniewska i Marzena Kędra – pokażą Ci, że ocenianie może być mądre, empatyczne i… inspirujące.
W programie:
Jolanta Okuniewska: Ocenianie oparte na wymaganiach edukacyjnych, ale pełne empatii i konkretnego wsparcia. Jak wzmacniać uczniów? Jak konstruować kryteria? Co z oceną roczną?
Marzena Kędra: „Oceniać, czy DOCENIAĆ?!” – czyli jak nie zabić w dziecku radości z nauki. Praktyka oceniania, która naprawdę działa.
Czy zdarza Ci się myśleć:
– „A jaka będzie ocena?” – słyszysz zbyt często?
– Cyferki nie oddają wysiłku ani postępów dziecka?
– Chciał(a)byś zamiast ocen… rozmawiać, wspierać i rozwijać?
To spotkanie jest dla Ciebie, jeśli szukasz:
praktyki oceniania bez cyferek – ale z głową i sercem
konkretnych narzędzi do diagnozy i obserwacji
trafnych i wspierających ocen opisowych
sposobów na uruchomienie motywacji wewnętrznej
przepisów prawa w wersji „dla nauczyciela, nie urzędnika”
Dla kogo?
– Dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej z odwagą myślenia inaczej
– Dla dyrektorów, którzy chcą nowoczesnej i wspierającej szkoły
Zapisz się już dziś i odkryj ocenianie, które wspiera, a nie ocenia.
Link do zapisów: https://forms.gle/VeWW8HCvj4G52g7h6
Kiedy? 28.05.2025 r.
Czas: 18.00-20.15
Cena: 69 zł
Bo dzieci zasługują na więcej niż czerwony długopis.
A Ty zasługujesz na narzędzia, które naprawdę działają.

nasze materiały.



Szczególnie polecamy przykładowe pytania i przykłady problemów do rozwiązania w oparciu o przepisy prawa.

Jeśli chcesz poznać podstawie aplikacje z wykorzystaniem AI, skorzystaj z naszego szkolenia oraz materiałów. KUPISZ JE TUTAJ

PRZYKŁADOWE PYTANIA I PROBLEMY NA EGZAMIN TUTAJ

Pytania na rozmowę kwalifikacyjną na stopień nauczyciela współorganizującego na stopień nauczyciela dyplomowanego TUTAJ

Polecamy naszą nowość

KOMPLEKSOWA POMOC W PRACY Z UCZNIEM Z UMIARKOWANĄ I ZNACZNĄ NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ

Ale to nie wszystko, mamy dla Was coś specjalnego!!! Fachowo przygotowane materiały i dokumentację dla każdego nauczyciela na ścieżce rozwoju zawodowego.

Publikację na temat SZTUCZNEJ INTELIGENCJI kupisz TUTAJ

.png)
.jpg)
Skorzystaj z naszych szkoleń dla RAD PEDAGOGICZNYCH na temat wykorzystania sztucznej inteligencji w edukacji i terapii.
Oferta szkoleń znajduje sie TUTAJ

Szkolenia wraz z materiałami dla nauczycieli znajdziesz TUTAJ

NASZE MATERIAŁY
PRACA Z UCZNIAMI ZE SPE
AWANS ZAWODOWY
POMOC PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA
ŚWIETLICA SZKOLNA
PEDAGOG SPECJALNY
NAUCZYCIEL WSPÓŁORGANIZUJĄCY
NOWE TECHNOLOGIE I SZTUCZNA INTELIGENCJA






SZKOLENIA DLA RAD PEDAGOGICZNYCH
